Interwencja kryzysowa jest jedną z intensywnych form pomocy psychologicznej. Podczas interwencji kryzysowej terapeuta wraz z pacjentem zajmują się wydarzeniem w życiu pacjenta, które w konsekwencji spowodowało u niego kryzys. Celem tego rodzaju pomocy jest złagodzenie objawów, które wywołała ta sytuacja. Istotnymi są także w tym przypadku szybkie wsparcie emocjonalne, przezwyciężenie problemu oraz znalezienie skutecznego rozwiązania. W przeciwieństwie do terapii indywidualnej, która może trwać do kilkudziesięciu miesięcy ten rodzaj terapii jest krótkotrwały, obejmuje kilka spotkań.
Skorzystanie z interwencji kryzysowej pozwala pacjentowi na zapobiegnięcie utraty lub/i odzyskanie równowagi psychicznej, do których doszło w wyniku krytycznego zdarzenia. Dodatkowo ma on większą świadomość swojego problemu, co w konsekwencji pozwala mu na poprawę jakości życia. Co więcej pacjent zyskuje także możliwość radzenia sobie z problemami krytycznymi w przyszłości.
Etapy interwencji kryzysowej:
- zdefiniowanie problemu;
- zapewnienie pacjentowi poczucia bezpieczeństwa;
- wzbudzenie zaufania u pacjenta (wsparcie);
- sprawdzenie i przedstawienie możliwości wyjścia z sytuacji pacjentowi;
- ułożenie planu działania, który ma pomóc pacjentowi uporać się z problemem;
- wdrożenie działania wspólnie z pacjentem.
Interwencja kryzysowa skierowana jest zarówno do dzieci i młodzieży, jak i dorosłych osób, które doświadczyły trudnych sytuacji życiowych, które zarazem są szczególnym rodzajem stresu, który jest konsekwencją traumatycznych wydarzeń u osób oraz całych rodzin np. doświadczanie przemocy fizycznej lub/i psychicznej, konflikty personalne, rozwody, śmierć bliskich, ciężka choroba czy nagła utrata pracy.